niedziela, 23 października 2016

Wołyń

szukam świata
w którym jedna jaskółka
czyni wiosnę
gdzie szewc
chodzi w butach
gdzie jak cię widzą
to dzień dobry
szukam świata
w którym
człowiek człowiekowi
człowiekiem

Na próżno szukać jaskółek w świecie Smarzowskiego. A jeżeli by były, to zostałyby od razu zamordowane, a kamera śledziła by wnętrzności ich brzuszków spadających z nieba.
Szewc chodził by bez butów po ludzkich szczątkach.
Jak Cię zobaczą, to kula w leb.
I lepiej liczyć na to, że Tarantino wyprodukuje serial animowany o misiach, niż szukać człowieczeństwa we "Wołyniu".

Ignorantem jest ten, kto powie, że to jest złe kino. Po serii śmierdzących pieluch z niespodzianką, jakie serwowali nam polscy twórcy filmowi w tym roku w końcu można wyjść z sali kinowej usatysfakcjonowanym. I jak przystało na filmy Smarzowskiego - z deprechą.

Osobiście wolę jak opowiada historie współczesne  (genialna "Drogówka" dla przykładu), ale doceniam prawdziwą wartość historyczną filmu "Wołyń".

Do stałej ekipy aktorskiej Wojtka (Smarzol Squad) dołączyła Michalina Łabacz. Trudno ocenić aktorkę po jednej roli. Ale gdyby się na to pokusić, to karie!a debiutującej 24-latki zapowiada się całkiem ciekawie.

Z minusów - film wydaje się za długi, chwilami mocno przeciągnięty.

Warto się na chwilę zatrzymać i zastanowić, czy nie mamy szczęścia rodząc się w Polsce współczesnej. Mimo bezrobocia, posranej polityki i rosnących problemów. Doceniam fakt, że nie znajduje głów w wiadrach i nikt nie pali tutaj dzieci w stosach siana. Jest to jedyna pozytywna myśl, z jaką wychodzi się z tego ponad dwugodzinnego seansu.

Podsumowując- ode mnie 8/10.  Ten film to cały Smarzowski, niezmienny - podobnie jak zła ludzka natura.

Pozdrowienia dla Mateusza, który był nijako inicjatorem powyższej recenzji. Filmy mają wywoływać dyskusje, nawet te bardzo zgodne :)

sobota, 22 października 2016

Dziewczyna z Pociągu / The Girl On The Train

  Jestem pewna, że kiedyś powiedziałam Agacie, że Paula Hawkins pisząc ''Dziewczynę z Pociągu'' zrobiła ukłon w naszą stronę. Spostrzegawcza, wiecznie dojeżdżająca transportem miejskim kobieta z bogatą wyobraźnią? To jesteśmy my! (Minus oczywiście problem alkoholowy).

 Rozumiem, że ktoś z tego filmu mógł wyjść nieusatysfakcjonowany. Trailery zapowiadały dość mocny thriller psychologiczny łamany na kryminał. A tutaj - wierna kopia książki.
Cały urok obu tkwi moim zdaniem w detalach.


  Zarówno w książce, jak i filmie bardzo podobało mi się spojrzenie przez pryzmat wszystkich bohaterek (bez ''bohaterów'', jest to literatura dość feministyczna). Tak, jak zapewne wiecie - nienawidzę, gdy przedstawia się świat jako czarno-biały (i pisze to akurat Monika). Tutaj do głosu dochodzą półcienie. Właściwie na tym to wszystko bazuje. Autorka bawi się naszą uwagą przez pół książki, a gdy myślimy, ze ''wiemy co i jak'' pociąga za nos w zupełnie odwrotnym kierunku.

  Gdy dowiedziałam się, że Emily Blunt ma zagrać Rachel byłam stanowczo na nie. Przed moimi oczami ukazał się obraz asystentki Mirandy Priestly w charakterze menela pod osiedlowym sklepem. To się nie mogło udać. A jednak! Dzięki naprawdę dobrej grze aktorskiej - swoją drogą, to chyba dość trudno zagrać kogoś pijanego? Czy nie lepiej się po prostu upić? - i dobrym specom od makijażu Emily wydała się bardzo wiarygodna. Sam problem alkoholizmu i przesadzania z daną używką jest dość trafnie pokazany. 

  Agata widziała ten film wcześniej. Powiedziała, ze nigdy (albo rzadko kiedy?) nie widziała tak wiernej ekranizacji. Ciężko się nie zgodzić. Poza tym, ze własnie aktorkę pierwszoplanową wyobrażałam sobie zupełnie inaczej, a w roli jednej z dwóch blondynek widziałabym Rosamund Pike, tak w każdej innej kwestii należy chylić czoła twórcom.

Absolutnie nie żałuję pieniędzy wydanych na bilet, a do samego filmu na pewno jeszcze kiedyś wrócę.

Ode mnie 7.5/10



niedziela, 2 października 2016

ILWM w Wielkim Mieście część II

Pisząc te słowa siedzę w kocu z motywem Nowego Jorku, pijąc kawę w kubku z Empire State Building. Dosłowna namiastka miasta, po którego ulicach chodziłyśmy miesiąc temu. Miejsca, które każdy z nas zna bardzo dobrze, odwiedziliśmy je setki razy. Jak się okazuje - filmy doskonale oddają rzeczywistość. Policjanci jadają donuty w kawiarniach maczając je wcześniej w kawie, legalne jest przebieganie na czerwonym świetle (niestety taksówka nie zatrzymała się przed nami z piskiem opon - trzeba wracać), domy w New Jersey mają altanki, budki z hot-dogami stoją na każdym rogu, a metro jest wielokulturową oazą indywidualistów.

Zapraszam na kolejny post z wycieczki życia.

Nie wiem co za problem miały bohaterki Seksu w Wielkim Mieście. Po dwóch godzinach w Wielkim Jabłku miałam i faceta i... psa.


Gdyby to był film, po półtorej godziny bylibyśmy po ślubie.

Na Times Squere spotkałyśmy celebrytów. Jak się okazuje - dyskusja czy chce się zdjęcie, czy nie, jest absolutnie pozbawiona sensu. Nachalnością byli bardzo podobni do wróżących cyganek. Mijając towarzystwo w kolejne dni przyspieszałyśmy kroku.


Disney World - Top 2 Najsłodszych Miejsc w Nowym Jorku (pierwsze to oczywiście Magnolia Bakery). Sklep, który jest miejscami tak różowy, że dostrzega to nawet daltonista. Obsługa przywołuje klientów z kolejki słowami: ''Where is the next magical customer?'', a zegna: ''Have a magical day'' <3






GDZIE MÓJ KSIĄŻĘ?!

Oczywiście nie samym Nowym Jorkiem człowiek żyje i trzeba było jeść. Podzieliłyśmy policyjną miłość do słodkich pączków z dziurką. Właściwie, to zasmakowały nam tak bardzo, że jest to kolejny plus naszego pobytu na FKA. W Łodzi znajduje się znana amerykańska sieciówka z donatami - Dunkin' Donuts. 

Przy okazji wycieczki z Little Town Shoes miałyśmy przyjemność spróbowania pizzy w Joe's Pizza. Miejscu znanego ze Spidermana. Olbrzymi kawałek za niecałe trzy dolary okazał się jednym z najlepszych kawałków pizzy, jakie jadłam w życiu.



Oczywiście, że ILWM została poproszona o zostawienie swojego zdjęcia! Dołączyłyśmy do grona celebrytów ;)
Któregoś wieczoru powiedziałyśmy sobie, jak cudownie byłoby trafić na plan filmowy. Jak się okazuje - w Nowym Jorku wszystko jest możliwe, a właściwie, nasze życzenie nie jest takie trudne do zrealizowania. Już następnego dnia trafiłyśmy na zakaz parkowania spowodowany realizacją filmu. Czasem zdarza się, że podany jest nawet tytuł filmu czy serialu. Nie zawsze, w obawie przed rzeszami fanów. Choć, jak powiedziała nam Magda z LTS Woody Allen uwielbia Nowy Jork za to, ze może tu być totalnie anonimowy. Jesteśmy skłonne w to uwierzyć. Nie ma tutaj małomiasteczkowej mentalności i pisków, gdy widzi się kogoś znanego. Mieszkańcy Nowego Jorku to indywidualiści, mistrzowie niełapania kontaktu wzrokowego w metrze. Jednocześnie, gdy tylko spoglądasz na rozkład jazdy o 30 sekund za długo przybiegają z pomocą. Trudno to opisać, ale jest to absolutnie niesamowite i stanowi kwintesencję miasta.








Pogoda przez całe dwa tygodnie dopisywała przez większość czasu. Wykorzystałyśmy dwie godziny deszczu na wypad do kina. Wybór padł na ''Southside with You'' - dwugodzinny romans o Obamach. Nie będę pisać o filmie, sam fakt oglądania go w Nowym Jorku na Times Square daje mu plus dwa punkty. Cena biletu to 14 dolarów.







Kolejna kulinarno-filmowa wycieczka to knajpka znana z ''Kiedy Harry poznał Sally''. Wycieczka mniej udana. Kanapka z peklowaną wołowiną... wróć... peklowana wołowina z dwoma skibkami chleba nie była rajskim kulinarnym doznaniem. A jej wielkość przerażała. Poległyśmy, dlatego polecamy kupić jedną na dwie osoby. Cena wynosi 19 dolarów. W restauracji na wejsciu dostaje się pusty bilecik, podchodząc do kolejnych stanowisk obsługa wpisuje cenę danej rzeczy, którą zamawiamy. Rachunek regulujemy przy wyjściu. Knajpa podzielona jest na dwie części - można zarezerwować stolik z obsługą kelnerską, albo radzić sobie samemu. My jadłyśmy w drugiej opcji.




Raz w życiu zachowaj powagę? FAIL
Wuchta wiary, tej!
Kusząca? I don't think so.
Na osłodę wrócimy jeszcze do Magnolia Bakery. Pisałyśmy o niej w poprzednim poście, ale kto nam zabroni wrzucić jeszcze kilka zdjęć?






 I na koniec nietypowa Audrey Hepburn wprost z Little Italy:


Nowy Jork jest tak filmowym miastem, że nie obiecujemy, ze jest to ostatni z postów na jego temat :)