Sekretne Życie Waltera Mitty / The Secret Life of Walter Mitty

Sekretne Życie Waltera Mitty to film inteligentny i skromny. Już od pierwszych scen dotarło do mnie, że w końcu ktoś nakręcił film o mnie. 

Jesteśmy świadkami bardzo rutynowego życia, bardzo przeciętnego Waltera Mitty. Tytułowe sekretne życie to niewypowiedziany świat wyobraźni, w który ucieka Walter. Tworzy alternatywne scenariusze, tak odmienne od aktualnej rzeczywistości. Bohater jest bowiem przeciętnym pracownikiem dużej korporacji, magazynu Life. Jest jednym z wielu, który będąc młodym wierzył, że może zmienić świat, a dorastając przekonał się, z jak wielu rzeczy trzeba zrezygnować i jak należy nagiąć się do smutnej rzeczywistości.

Walter odpowiada za dział negatywów, większość swojego dnia spędza więc w ciemnościach. Nic dziwnego, że obrazy w jego głowie są niezwykle kolorowe, a on sam jest superbohaterem i pociągającym amantem. Rutyna życie przerywa się w momencie, gdy magazyn dopada kryzys i trzeba go zamknąć. Nasz bohater dostaje wtedy odpowiedzialne zadane, odpowiada za negatyw, który ma trafić na okładkę. Problem w tym, że fotograf Sean O'Connel (Sean Penn), jedyna osoba zdająca się doceniać Mitty w jego pracy, zapomniał wysłać mu felerny negatyw nr 25. Walter rusza więc w życiową podróż, bliską jego najśmielszym wyobrażeniom, w celu odnalezienia zaprzyjaźnionego fotografa. Razem z już-nie-przeciętnym Mitty'm, a raczej młodym Indiana Johnesem zwiedzamy Grenlandię, lądujemy na kutrze zmierzającym do Islandii, by na końcu zdobyć Himalaje. Tłem dla fascynujących podróży jest wydaje się jednostronne zauroczenie Waltera i jego koleżanki z pracy Cheryl (Kristen Wiig, którą na pewno kojarzycie z Druhien). Wątkowo, daleko jednak do mdłych historii miłosnych, po których odbija nam się tęczą. Nawet happy end w tym filmie nie jest taki happy. 

Ben Stiller i Kristen Wiig

Sam Ben Stiller, kojarzący mi się raczej nijako, dostał szansę na wykazanie się, podołał roli i stworzył ciekawą, wiarygodną postać. Choć może to dlatego, że on sam wyreżyserował ten film. Nie widziałam jego poprzednich dokonań w tej materii, ale jestem skłonna zaryzykować stwierdzenie, że to jego najlepszy film, reżysersko i aktorsko. 

I właśnie ''sekretne życie'' jest największym atutem filmu. Częścią, która odwołuje się do każdego z nas. Może jest to myślenie życiowe, ale chyba wszyscy (mam nadzieję, że nie tylko ja) tworzymy w swojej głowie scenariusze, które nigdy nie mają się ziścić. Każdy chciałby dogadać szefowi dupkowi, być super bohaterem, czy wykazać się elokwencją w rozmowie z wymarzonym partnerem/partnerką, czy na przykład dostać nagrodę Blog Roku 2013 :). 

Reżyser, niczym psycholog postanawia nam pomóc i wskazać, jak możemy pozbyć się alternatywnych scenariuszy. Bujanie w obłokach skończy się, gdy zaczniemy swoje marzenia realizować. Historia jest pochwałą ciężkiej pracy i wyobraźni. Pracy, docenionej po kilkunastu latach i imaginacji, która ratuje nas przed popadnięciem w szaleństwo rutyny. Dodajmy do tego delikatny humor i mamy całkiem przyjemną produkcję. Moja ocena to 7,5 na 10. 

P.S Oglądając film chodził mi po głowie niedawno przeczytany cytat: 

''Jeżeli Internet Explorer ma czelność spytać się, czy może zostać Twoją domyślną przeglądarką, to Ty miej odwagę zagadać do tej dziewczyny/chłopaka!''.