Poradnik pozytywnego myślenia / Silver Linings Playbook

W kinie nie ma dla mnie nic gorszego, niż mdły film. Niestety, Poradnik pozytywnego myślenia jest do granic możliwości mdły, nijaki i tak bardzo niecharakterystyczny, że muszę się nieźle wysilić, by przypomnieć sobie jego fabułę. Jak na ironię losu chyba jestem w mniejszości w swoich osądach, bo Poradnik… zgarnia sporo zadziwiająco przychylnych recenzji. Potwierdzają to chociażby oscarowe nominacje w bardzo silnych kategoriach: najlepszy film, reżyser, aktorka pierwszoplanowa i drugoplanowa, aktor pierwszoplanowy i drugoplanowy (oraz scenariusz adaptowany i montaż).

Głównym bohaterem Poradnika… jest Pat Solitano (Bradley Cooper), któremu zawaliło się życie po tym, jak zdradziła go żona. Pata poznajemy w momencie, w którym opuszcza szpital psychiatryczny i próbuje powrócić do normalnego życia. Powrót ten nie jest oczywiście łatwy, bo Pat stracił nie tylko żonę, ale także pracę i dom. Dlatego w tych trudnych momentach wspierają go rodzice (Robert De Niro i Jacki Weaver), starzy przyjaciele oraz nowo poznana, piękna, trochę zagadkowa i również po przejściach -  Tiffany (Jennifer Lawrence).

Poradnik pozytywnego myślenia to kolejny film o problemach z miłością. Co prawda, nie jest to cukierkowa opowieść, w której sielankowe życie bohaterów chwilowo zostaje przerwane dramatycznie przygnębiającymi komplikacjami, by na koniec powrócić do sielankowości ze zdwojoną siłą. W tym filmie miłość jest niby tłem całej historii, ale i tak czuć w każdej scenie co tak naprawdę stanowi sedno toczącej się fabuły. Gdy tak brnęłam przez tę nieporywającą historię, cały czas miałam nadzieję, że to właśnie końcówka okaże się najsilniejszą stroną Poradnika… Czekałam na moment, dzięki któremu zmienię zdanie na temat filmu  o 180 stopni. Zaskakujące zakończenie jest dla mnie jednym z najważniejszych wyznaczników, który ma ogromny wpływ na ostateczną ocenę całego obrazu. Niestety, jeśli chodzi o ten film, czekał mnie ogromny zawód i aż zaczęłam się zastanawiać skąd się wzięła moja naiwność. Końcowe sceny są tak niesamowicie banalne, że nawet spojlery nie są już tutaj potrzebne.

Robert De Niro i Jacki Weaver

Jennifer Lawrence i  Bradley Cooper

Naprawdę liczę na to, że film ten nie zgarnie mnóstwa statuetek. Mam zdecydowanie innych faworytów w wymienionych wyżej kategoriach. Chociaż Robert De Niro jest niewątpliwie wybitnym aktorem, to nie mam nawet cienia wątpliwości, że jego rola w Poradniku… nie umywa się do kreacji, jaką stworzył Christoph Waltz w Django. Mam nadzieję, że Akademia też do dostrzegła. Z kolei gra Jacki Weaver (matka głównego bohatera w Poradniku…) wydaje się śmieszna, gdy ją porównamy ze znakomitą rolą Anne Hathaway w Nędznikach. Myślę, że to jakaś pomyłka, żeby nazwiska tych kobiet pojawiły się obok siebie w walce o tę samą nagrodę. Pozostają jeszcze Bradley Cooper i Jennifer Lawrence, walczący o nagrody w kategoriach aktor/aktorka pierwszoplanowy/a.  Mają oni naprawdę bardzo silną konkurencję i również tutaj są aktorzy za których zdecydowanie mocniej będę trzymać kciuki podczas ceremonii rozdania nagród. Czytałam opinie, zgodnie z którymi Cooper odegrał w Poradniku... swoją życiową rolę. Kompletnie się z tym nie zgadzam, bo do życiowej roli nie wystarczy podniesienie głosu w kilku momentach, a tylko na to Cooper się tutaj wysilił. Co nie zmienia faktu, że nadal zaliczam go do grona lubianych aktorów :)

Poradnik pozytywnego myślenia dostaje ode mnie najgorszą z możliwych ocenę, czyli 6/10. „Szóstka” jest zarezerwowana przeze mnie dla tych filmów, o których z pewnością za kilka dni już nie będę pamiętać. Właśnie dlatego uważam, że to najgorsza nota. Film może być dobry, albo zły, ale to nijaki jest tragedią. Nie wywołuje żadnych emocji, przez co nie ma nawet o czym podyskutować. W zasadzie jest, ale tak jakby go nie było. Poradnik pozytywnego myślenia zdecydowanie nie spowodował u mnie pozytywnego myślenia, a tak w zasadzie to nawet to negatywne myślenie pamiętam już teraz jak przez mgłę.